„Pułapki w walce o wizerunek” – artykuł Magdaleny Januszewskiej i Agnieszki Gostkowskiej-Szmyt w „Rzeczpospolitej”
18-10-2013
Twarz pracownika to nie własność firmy. Pracodawca nie ma swobody w wykorzystywaniu wizerunku podwładnych. Jest to bowiem jedno z chronionych prawem dóbr osobistych człowieka (art. 23 kodeksu cywilnego), a jego naruszenie może powodować kierowanie roszczeń wobec pracodawcy, np. o zaniechanie lub zadośćuczynienie. Obowiązek poszanowania dóbr osobistych pracownika wynika także bezpośrednio z kodeksu pracy (art. 111 k.p.). Działania odnoszące się do wizerunku podwładnego mogą naruszać także zasady przetwarzania danych osobowych i prawa autorskie. Pracodawcy wolno wykorzystać wizerunek pracownika wyłącznie za jego dobrowolnie wyrażoną zgodą. Do celów dowodowych warto, aby miała ona formę pisemną. Powinna określać, w jaki sposób zostanie wykorzystany wizerunek podwładnego. Zgoda pracownika na zamieszczenie jego zdjęcia na firmowym identyfikatorze nie wystarczy, aby uznać, że pracodawcy wolno umieścić je również na firmowej stronie internetowej. Warto też wskazać zakres czasowy takiej zgody ? uniknie się wówczas wątpliwości, jak wykorzystywać wizerunek pracownika po ustaniu zatrudnienia. Nie zmienia to faktu, że pracownik może w każdej chwili swoją zgodę odwołać.
Dbanie o dobro zakładu pracy oraz zachowanie w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, to podstawowy obowiązek pracownika wynikający z art. 100 § 2 pkt 4 k.p. Podwładny może go naruszyć również przez swą aktywność w Internecie.
Więcej na stronach „Rzeczpospolitej”